بررسی نقش محدودیت های خاک در زوال گونه سرو نقره ای (Cupressus arizonica L.) در فضای سبز جنگلی 20 ساله مجتمع فولاد مبارکه

شناخت وضعیت خاک­ها، توجه به استعدادها و از طرفی محدودیت­های اراضی عامل کلیدی در اختصاص اراضی به مناسب­ترین کاربری و همچنین بهبود شرایط رشدی گیاهان کشت­شده در آن اراضی می­باشد. این تحقیق با هدف بررسی خاک­ها و شناخت محدودیت­های آن در جهت جلوگیری از زوال و خشکیدگی گونه سرو نقره­ای در فضای سبز جنگلی مجتمع فولاد مبارکه انجام شد. در این تحقیق ابتدا قطعات نمونه در اراضی فضای سبز جنگلی تحت کشت این گونه انتخاب شد. سپس اقدام به حفر و تشریح خاک­رخ در این قطعات گردید و از لایه­های این خاک­رخ­ها نمونه­برداری گردید. از برگ و خاک سایه­انداز درختان سالم و غیرسالم نمونه­برداری شد و بر روی نمونه­های خاک و گیاه تجزیه­های لازم انجام و تجزیه و تحلیل آماری نتایج انجام شد. نتایج نشان داد که اراضی این منطقه دارای انواع محدودیت­های خاکی شامل سنگریزه زیاد (بیش از 50 درصد)، کمبود مواد آلی (کمتر از 5/0 درصد) و عناصر غذایی پرمصرف و کم­مصرف، pH بالا (بیش از 9/7)، آهک زیاد (بیش از 50 درصد) و سختی و متراکم­بودن خاک می­باشد. میزان جذب آهن، منگنز، روی، مس، کلر و سدیم در سطح یک­درصد بین درختان سالم و ناسالم سرو معنی­دار شد. برای بهبود شرایط و جلوگیری از پیشرفت خشکیدگی و زوال درختان کشت­شده در این اراضی، مدیریت بهینه حاصلخیزی خاک و تغذیه گیاهان کشت شده و تهیه فرمول کودی برای هر قطعه و مصرف کودهای آلی توصیه می­گردد.